Rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.  Przez dostarczanie środków utrzymania rozumie się zapewnienie uprawnionemu mieszkania, ogrzewania, oświetlenia, wyżywienia, odzieży, opieki lekarskiej, ochronę jego osoby i majątku itd.
Zobowiązanie to dotyczy zarówno rodziców biologicznych, jak i osób, które przysposobiły dziecko. 
Przyjmuje się, że dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie, gdy jego wiek i wykształcenie pozwalają mu na samodzielne utrzymanie się. Może to nastąpić zarówno po zdobyciu zawodu przez dziecko, jak i ukończeniu przez niego nauki w szkole średniej i niepodjęciu dalszego kształcenia. Kontynuacja nauki na dziennych studiach wyższych może przemawiać za utrzymaniem obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziecka.  
 
Wysokość należnych świadczeń alimentacyjnych ustala się, biorąc pod uwagę łącznie dwa następujące czynniki:
-usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej;
-zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Oznacza to, że brak pracy osoby zobowiązanej czy też niskie dochody nie muszą ograniczać sądu co do zasądzanej kwoty. W toku postępowania sąd może bowiem ustalić, że osoba jest w stanie przy dołożeniu starań znaleźć pracę, czy też zarabiać więcej niż aktualnie otrzymuje.
 
Usprawiedliwione potrzeby nie oznaczają potrzeb elementarnych. Chodzi tu o zapewnienie osobie uprawnionej odpowiednich, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania. Dziecko musi mieć zagwarantowane godziwe warunki mieszkaniowe, wyżywienie zapewniające jego prawidłowy rozwój, odzież stosowną do wieku, odpowiednią opiekę lekarską oraz warunki do uczenia się. Rodzic, pod którego bezpośrednią opieką pozostają dzieci, może wykonywać swój obowiązek alimentacyjny w całości lub w części przez osobiste starania - starania te, poza wartością materialną, mają dla dziecka niewymierną wartość moralną i uczuciową. 
 
Wysokość świadczeń alimentacyjnych na rzecz uprawnionego strony mogą ustalić między sobą w drodze mediacji. Ugoda zawarta w obecności mediatora po jej zatwierdzeniu przez sąd ma moc prawną ugody zawartej przed sądem. Tego typu ugody zatwierdzane są przez sąd na posiedzeniu niejawnym.  
 
Alimenty, świadczenia 500+: https://annafranecka.pl/swiadczenia-500
 
autor: Mediator Anna Franecka